22 sierpnia

Wiersze na każdy dzień

Czyż nie wiedzieliście, że w tym, co jest Ojca mego, ja być muszę? – Łuk. 2:49.

Dziś moja myśl pobiegła w czasy przed wiekami,
Kiedy chłopiec Jezus rozmawiał z kapłanami.
Widzę Go: jeszcze dziecko, a tak oświecone,
Tak zdumiewa uczonych wiedzą i rezonem.

Pyta o Boskie sprawy, zakon, jego prawa,
Ciekaw jest, czemu ze zwierząt ofiara krwawa
W świątyni się odprawia, i jak ona może
Pojednać z Bogiem lud, co modli się w pokorze.

I dziwi się Jezus, gdy matka Go strofuje,
On przecież tu spraw Ojca pilnie upatruje.
On dla spraw tych porzucił nieba jasne strony,
By człowiek od wyroku śmierci był zbawiony.