42 Właściwa była droga

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Po ciemności jasność,
Po stracie zysk,
Z cierpienia siła,
Przed koroną krzyż.
Po goryczy słodycz,
Z tęsknoty pieśń,
Z wędrówki do domu,
Po płaczu śmiech.

Po siewach zbiory,
Po deszczu słońce,
Po tajemnicy odkrycie,
Po bólu wytchnienie,
Po smutku radość,
Po wybuchu cisza,
Po pracy odpoczynek.
Wreszcie słodka chwila.

Po oddaleniu zbliżenie,
Po mrokach nocy świtanie,
Po samotności miłość,
Po śmierci zmartwychwstanie,
Po długim życiu w udręce
Wreszcie wspaniałe szczęście!
Właściwa była droga,
Która do tego wiodła!