244 Dzień Jego przygotowań

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Kładźcie, narody dalekie i bliskie, kładźcie swe szyny,
Pociągi przypnijcie do wielkiej parowej maszyny.
Połączcie miasteczka żelazną wstęgą
Te zapomniane, z dawno upadłą potęgą.
Pokój i wiedza od Boga dane
Do wszystkich ludzi będą posłane.
Złączeni przyjaźnią bardzo się zdziwią,
Że kiedyś nienawiść była tu siłą,
Że kiedyś w sercu fałszywa chwała
Na złą drogę zwiodła, bluźnierstwo uznała.
Jakież te cuda dni naszych wspaniałe
W Chrystusa królewską wprowadzą nas chwałę.
Ogromna nadzieja wypełnia nam dusze,
Gdy postęp widzimy, jak szybko ruszył.
Wszystko, co dzieje się w czasie końca,
Jest brzaskiem, który poprzedza wschód słońca.