159 Idź, pracuj dalej

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Idź, pracuj dalej; bierz i udzielaj,
Radością jest Ojca woli czynienie.
Drogę Mistrza swego wiernie powielaj,
Czyż nie dla sługi tą drogą kroczenie?

Idź, pracuj dalej, idź bez obawy,
Strata na ziemi w niebiański zysk się zmieni,
Choć rzadko dla ciebie ktoś tutaj łaskawy.
Nic to – kiedy przez Mistrza jesteśmy chwaleni!

Idź, pracuj dalej; niech cię zadowoli,
Że Pan będąc tutaj pochwali, obdarzy
Twe serce łaską według swej woli;
Trud żaden daremny ci się nie przydarzy.

Ludzie ci znani tkwią dotąd w mroku.
Nie wiedzą, co czeka za grobem.
Weź więc pochodnię, wznieś ją wysoko
I rozświetl mrok, wiszący nad tym narodem.

Idź, pracuj dalej, choć słabe twe ręce,
Chociaż się słaniasz, a dusza omdlała.
Nagroda, którą dostaniesz w podzięce,
Jest blisko – to Królestwo Pana i Jego chwała.