130 Gdybyśmy mieli tylko dzień

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Winniśmy godziny wypełnić sprawami najsłodszymi,
Gdyby przed nami tylko jeden dzień był.
Winniśmy pić wodę ze źródeł, które najczystszymi,
Gdy idziemy w górę, wzbijając pył.
Winniśmy kochać miłością całego życia w ciągu godziny,
Jeśli tych godzin mamy niewiele.
Winniśmy spać, nie, aby śnić, lecz by z siłami nowymi
Działać i żyć śmielej.

Winniśmy wystawiać naszą wolę krnąbrną, znużoną
Na światło, nie trzymać jej w mroku.
Winniśmy na niebiańskie wzgórza uwagę mieć zwróconą,
Jeśli są w zasięgu naszego wzroku.
Winniśmy uciszyć pomruk niezadowolenia
Z życiowej porażki, ze znoju.
Winniśmy przyjmować, co dobry Bóg zesłać nam raczy,
W całkowitym spokoju.

Nie powinniśmy marnować ani chwili na zdławiony żal,
Gdyby pozostał nam tylko dzień do życia końca,
Gdyby to, o czym chcemy zapomnieć i co pamiętać, w dal
Odeszło wraz z zachodem jasnego słońca.
Powinniśmy uwolnić się od ja własnego,
Aby pracować i modlić się bez końca,
Aby stać się spełnieniem pragnień Ojca naszego,
Gdyby dzień jeden tylko pozostał do życia końca.