120 Idźmy naprzód

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Żydów 13:13

Milczący, jak ludzie w pochodzie uroczystym,
Przepasani, jak wędrujący po pustyni,
Przechodzimy przez szeroką świata bramę
I od wszystkich jego spraw się odwracamy.
Tylko do przodu idziemy, choć wąska to droga,
Wiedzie nas jednak do życia, do Boga.

Nie możemy zostać, stanąć, nie staniemy,
Boimy się sideł na drodze, lecz idziemy,
Odrzucamy ciężar grzechu, wzbudzamy męstwo,
Zdecydowani, by odnieść zwycięstwo.
Znamy niebezpieczeństwo, znamy przeszkody,
Lecz oczy nasze widzą wspaniałość nagrody.

Cóż z tego, że ciąży nam tak bardzo zmęczenie?
Jeszcze tylko trochę i znajdziemy odpocznienie.
Bijące serce, także rozpalona głowa
Ochłoną wkrótce, uspokoją się od nowa.
Noc prawie przeminęła, poranek już bliski,
Wspaniały poranek, bezchmurny, piękny, czysty.

Oby nas żadna chwila nie rozleniwiła,
Z chrześcijańskiego trudu płynie nasza siła.
Żadnego cofania przed walką decydującą,
Żadnych myśli, że ona zbyt wyczerpującą,
Żadnego miłowania życia wygodnego
I żadnych przyjemności dla siebie samego.

Żadnego smutku z powodu utraty sławy,
Żadnej też przed obmową imienia obawy,
Żadnego lęku z powodu pogardy świata,
Żadnych pragnień, by tym samym innym odpłacać,
Żadne zło nie może popchnąć do nienawiści
Duszy z sercem pełnym współczującej miłości.

Żadnych westchnień za radościami pozostawionymi,
Czy przyjemnościami w czasie rozwianymi,
Żadnego, by Sodomę ujrzeć, odwracania
I żadnego z wieży Babel głosów słuchania,
Żadnego wylewania za Egiptem łez
I żadnego pragnienia, by z wód Nilu napić się też.

Jeszcze tylko chwila, jeszcze trochę, dojdziemy
Do nagrody, korony, do domu przyjdziemy.
Jeszcze jeden rok, może mniej, a może więcej
I przejdziemy przez pustynię, przez to trudne miejsce.
Zakończy się nasz trud, odpoczynek rozpocznie,
Bitwa już skończona, tryumf się zacznie.

Nie żałujmy drogi, choć na niej trud i cień,
Jej kresem jest bowiem wiecznie trwający dzień.
Nie cofajmy się przed burzami gwałtownymi
Tylko momentami ciszy rozdzielanymi.
Mile witajmy każde słońce zachodzące
I świtu promienie, radość zwiastujące.