12 lutego
Manna
A cierpliwość niech prowadzi swe doskonałe dzieło, żebyście byli doskonali i zupełni, którym by niczego nie brakowało – Jak. 1:4
Bez praktykowania zalety cierpliwości nie można uczynić ani jednego kroku postępu. Żadna też łaska nie zdobi piękniej charakteru chrześcijanina, nie zdobywa uznania sumienia świata ani nie wielbi Boga wszelkiej łaski, którego prawda jest jej natchnieniem. Jest ona nieskwapliwą cichością, usilnie próbującą powstrzymać falę ludzkiej niedoskonałości i słabości i z wielką starannością dążącą do odzyskania Boskiego podobieństwa; jest powolna do gniewu i pełna miłosierdzia; szybko dostrzega ścieżki prawdy i sprawiedliwości i natychmiast na nie wstępuje; zdaje sobie sprawę z własnych niedoskonałości oraz współczuje innym w ich niedociągnięciach i brakach. (R 3090)
Cierpliwość jest zaletą serca i umysłu, która znosząc przeciwności w radosnym duchu, do samego końca trwa w obranym przez siebie postępowaniu. Zaleta ta jest absolutnie nieodzowna do osiągnięcia doskonałego charakteru w pełnych przeciwności warunkach związanych z chrześcijańskim życiem. Przeniknie ona i udoskonali wszystkie inne zalety wymagane u chrześcijanina; dlatego jest jedną z uniwersalnych łask.
Równoległe cytaty: Ps. 37:7-9; Kaz. 7:8; Treny 3:24-27; Łuk. 8:15; 21:19; Rzym. 2:7; 5:3; 8:25; 12:12; 15:4,5; 2 Kor. 12:12; Gal. 6:9; Kol. 1:10,11; 1 Tes. 1:3; Żyd. 6:12,15; 10:36; 12:1.
Pieśni: 1, 130, 11, 44, 125, 136, 183
Wiersze brzasku: (278) On nas prowadzi
Lektura uzupełniająca w Strażnicy: R 5650
Wiersze na każdy dzień
Pytania: Jakie przechodziłem(am) w tym tygodniu doświadczenia związane z cierpliwością? Jak zostały przyjęte? Jak wpłynęły one na mój charakter? Co okazało się w nich pomocne?