3 sierpnia
Klejnoty obietnic Bożych
Jeśliby kapłan człowieka kupił za pieniądze swoje, ten jeść będzie z rzeczy tych; także zrodzony w domu jego, ci będą jadać z pokarmów jego – 3Moj. 22:11
Obcy goście i najemnicy nie powinni byli jadać rzeczy świętych. Tak powinno być zawsze w sprawach duchowych. Tylko dwie klasy dopuszczane były do świętego stołu: ci, którzy byli kupieni za pieniądze kapłana, i ci, którzy urodzili się w jego domu. Kupiony i zrodzony to były dwa niewątpliwe dowody prawa do spożywania rzeczy świętych. Kupieni. Arcykapłan kupił drogo wszystkich, którzy pokładają w Nim ufność. Oni są Jego absolutną własnością całkowicie należą do Pana. Nie dla ich własnej doskonałości, ale dla zasług Pana Jezusa udzielono im takich samych przywilejów, z jakich On korzysta: jadają z pokarmów Jego. Chodzi o jadło, którego nie znają ludzie świeccy. Dlatego, że jesteście Chrystusowymi podzielicie chleb z waszym Panem. Zrodzeni. I to jest droga do otrzymania przywileju; urodzony w domu kapłana, zajmuje miejsce przy jego stole. Odrodzenie czyni nas współdziedzicami i członkami jednego Ciała: Chrystus Pan dał nam pokój, radość, chwałę, którą otrzymał od Ojca. Zbawienie i odrodzenie daje nam podwójne prawo do tej obietnicy.