1 października
Klejnoty obietnic Bożych
Dał pokarm tym, którzy się Go boją, pamiętając wiecznie na przymierze Swoje – Psalm 111:5
Ci, którzy boją się Boga, nie potrzebują bać się niedostatku. Przez wszystkie te długie długie lata Pan znajdował pożywienie dla Swoich własnych dzieci, czy byli na pustyni, czy u potoku Charyt, czy w niewoli, czy w czasach drożyzny. Dotąd z dnia na dzień dawał pan chleb powszedni, i nie wątpimy, że nadał udzielać nam będzie pokarmu tak długo, aż go potrzebować przestaniemy. Bóg nigdy nie przestanie opatrywać nas w obfite błogosławieństwa według potrzeb naszego życia. Pamięta o tym, że zawarł przymierze, i nie działa nigdy tak, jakby tego żałował. A kiedy gniewamy Go i drażnimy, nie pragnie nas zgubić. Pamięta tylko o tym, by nas kochać, strzec, pocieszać, tak jak się zobowiązał do tego. Pamięta każdą kreskę w Swojej umowie i nie dopuści, żeby ani jedno Jego Słowo miało upaść na ziemię. Niestety! pamiętamy za mało o naszym Bogu, On natomiast pamięta o nas łaskawie. Nie może zapomnieć Swojego Syna, Który jest rękojmią przymierza, ani Ducha Święgo, Którego mocą przymierze to weszło w wykonanie, ani Swego Majestatu, który ściśle związany jest z tym przymierzem. Dlatego niewzruszony stoi fundament Boży, żaden wierzący nie utraci swojej cząstki dziedzicznej, która zapewniona mu jest przez przymierze Boże.