21 maja
Klejnoty obietnic Bożych
Gdy się napełniają obłoki, deszcz na ziemię wypuszczają – Kazn. 11:3
Dlaczego boimy się chmur, które nagle przesłonią nam niebo? Wprawdzie skryją na chwilę słońce, ale go nie zagaszą, gdyż niebawem znowu zaświeci. Tymczasem ciemne chmury napełnione są deszczem; a im są one czarniejsze, tym pewniejsza jest ulewa. Czy mógłby padać deszcz, przynoszący urodzaj ziemi bez chmur? Cierpienia nasze przynosiły nam zawsze błogosławieństwo i nadal przynosić je będą. Są to ciemne wozy jasnej łaski. Wkrótce przestanie padać, chmury znikną i każda delikatna roślina po deszczu bardziej się zazieleni i rozraduje. Bóg może nas napoić cierpieniami, ale nie zatopi w gniewie Swoim; orzeźwi nas Swoim miłosierdziem. Listy, pełne Bożej miłości, przychodzą często w kopertach czarno obramowanych. Z hukiem jadą Jego wozy lecz naładowane są dobrodziejstwem Pańskim. Kiedy rózga Jego nas karze, wtedy życie nasze przynosi kwiaty i owoce dla Jego chwały. Nie bójmy się nadciągających chmur na wiosnę, ale śpiewajmy, gdyż kwietniowe chmury i ulewy przynoszą nam majowe kwiaty. O, Panie, chmury są kurzem Twoich stóp! Jakże bliski jesteś nam w dzień pochmurny i ciemny! Miłość widzi Cię i raduje się. Wiara widzi, że chmury, spuszczające deszcz, użyźniają pagórki ze wszystkich stron.