22 lutego
Klejnoty obietnic Bożych
Nadto rzekł Dawid: Pan, Który mnie wyrwał z mocy lwa i z mocy niedźwiedzia, Tenże mnie wyrwie z rąk Filistyna tego – 1Sam. 17:37
Gdybyśmy sądzić chcieli z formy słownej, to zdanie powyższe nie byłoby obietnicą, ale z treści jest to obietnica Pańska; gdyż Dawid wyrzekł słowo, a Pan potwierdził je, obracając je w prawdę. Z poprzednich ocaleń wniósł Dawid, iż i w następnym niebezpieczeństwie pomoc otrzyma. W Jezusie wszystkie obietnice Boże są Tak i Amen. Są chwałą Bożą w nas, przeto poprzednie działanie Pańskie powtarza się dla wierzących. Pójdźcie więc i wzywajcie w imię poprzednich łask i darów Pana. Przedtem nie rachowaliśmy na ocalenie własną mocą, a Pan uratował nas. Czemu nie ma znowu ocalić? Z pewnością to uczyni. Podobnie jak Dawid śpieszył przeciwko Filistynom, tak czyńmy i my. Pan był, jest i będzie z nami, powiedział bowiem: Nie opuszczę cię i nie porzucę cię. Dlaczego mamy drżeć? Czy przeszłość nasza była snem? Wspomnijcie martwego niedźwiedzia i lwa. Kimże jest ów Filistyńczyk? Co prawda nie jest tym samym co lew, ozy niedźwiedź, ale Bóg jest Ten Sam; A w tym wypadku chodzi o jego cześć tak samo, jak i w innych. Nie po to ocalił nas od bestyj leśnych, aby pozwolić olbrzymowi, żeby nas zabił. Bądźcie więc dobrej myśli.