5 kwietnia
Klejnoty obietnic Bożych
Sługaś ty Mój, o Izraelu! nie zapomnę na cię – Izaj. 44:21
Nasz Bóg nie może zapomnieć Swych sług i przestać ich miłować. Wybrał ich nie na pewien czas, lecz na wieczność całą. Wiedział, jakimi staną się, gdy ich powoływał. Gładzi ich grzechy, jak obłok, i bądźmy pewni, że nie odepchnie ich za nieprawości, które zgładził. Byłoby bluźnierstwem wyobrażać sobie inaczej. Nie zapomniał ich, aby przestał myśleć o nich. Jeden moment zapomnienia przez Boga, byłby zgubą naszą. Przeto rzekł: Nie zapomnę ciebie. Ludzie, którym wyświadczyliśmy dobro, nieraz zwracają się przeciwko nam; nie mamy stałego miejsca w niewdzięcznych sercach ludzkich, ale Bóg nigdy nie zapomina prawdziwych sług Swoich. Przywiązuje się do nas nie przez to, co my czynimy dla Niego, ale przez to, co On dla nas uczynił. Byliśmy za długo kochani i drogą ceną kupieni, aby dziś być zapomniani. Jezus widzi w nas dzieło Swoje, dla którego dusza Jego pracowała, dlatego nie może o nas zapomnieć. Ojciec widzi w nas oblubienicę Swego Syna i Duch Święty także widzi w nas Swoje Własne dzieło. Pan o nas pamięta. Dziś powinniśmy znaleźć w Nim moc i pociechę. O, gdybyśmy umieli nigdy nie zapominać Boga!