15 czerwca
Klejnoty obietnic Bożych
Niechżeć Pan błogosławi z Syonu, abyś patrzył na dobro Jeruzalemskie po wszystkie dni żywota twego – Psalm 128:5
Oto przyrzeczenie, dane pobożnemu mężowi, który na drogach świętobliwości pielgrzymuje z powagą i bojaźnią Bożą. Pragnie błogosławieństwa dla domu swego; wtedy bowiem żona jego i dzieci będą źródłem szczęścia dla niego. Jako dziecko Boże pragnie duchowo rosnąć, aby mógł być użyteczny zborowi, ponieważ dobro domu Pańskiego leży mu równie mocno na sercu, jak i jego własnego. Pan buduje nam dom, przystoi także i nam, abyśmy zapragnęli, by Pan nas użył do prowadzenia dzieła Bożego na ziemi, żeby Jego dom był dobudowany. Nasze dobra nie są właściwie użyte, jeżeli nie służymy nimi wybranemu przez Pana zborowi. Tak jest, błogosławiony jesteś, jeśli chodzisz na zgromadzenia Syonu przybędzie ci umiejętności, ożywiona będzie wiara twoja, zostaniesz pocieszony, z Syonu bowiem płyną modlitwy, hymny chwały i świadectwa o zbawieniu, które dokonało się dzięki złożeniu wielkiej Ofiary Pana Jezusa. Niechżeć Pan pobłogosławi z Syonu. A nie tylko ty powinieneś osiągnąć korzyść z tego, ale i zbór też powinien rozkwitnąć. Daj nam, Panie, należeć do tych, którzy przynoszą pożytek Jeruzalemowi przez całe swoje życie. Przez zmiłowanie Swoje uczyń Panie nas takimi! Amen.