14 czerwca
Klejnoty obietnic Bożych
Albowiem nie opuści Pan ludu Swego dla Imienia Swego wielkiego, gdyż się upodobało Panu uczynić was Sobie ludem – 1Sam. 12:22
Bóg wybrał Sobie lud własny, dlatego nie opuszcza go, lecz przy nim pozostaje. Wybrał, bo go umiłował. Pan Jezus nie opuszcza wybranego ludu Swego, albowiem upodobało się Bogu dokonać tego wyboru. Bożym upodobaniem jest błogosławić lud Swój. Czyni to Pan dla Imienia Swego wielkiego. Nie opuści Bóg wybranych Swoich, nie myli się bowiem w wyborze raz uczynionym, ani też nie jest chwiejny w miłości Swojej. Miłość Boża jest pełna chwały, ponieważ nigdy się nie zmienia, a chwały Jego nic nie zaćmi. Pamięć o rozlicznych dobrodziejstwach Bożych i Jego miłość powinny utwierdzić nas w pewności, że Pan nas nigdy nie opuści. Tak gorąco nas umiłował, uczyniwszy ludem Swoim, nie odbierze nam również źródła Swojej łaski. Nie po to dokonał dla nas dzieła zbawienia, aby w końcu nas opuścić. Jednorodzony Syn Boży umarł za nas na krzyżu, możemy więc być pewni, że Ofiara ta nie była daremna. Nie opuści Pan tych, dla których przelał Świętą Swą krew. Bóg dotychczas wybiera i ratuje grzeszników, zawsze też będzie upodobaniem Jego błogosławić nam. Miłość Boża nie ustanie, albowiem: Umiłowawszy Swoje, którzy byli na świecie, aż do końca umiłował je.