91 Panie, daj mi to

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Łuk. 11:13

Ojcze niebiański! Ty rzekłeś, Boże,
O darze najdroższym, jaki być może.
Każdy go darmo otrzyma, w to wierzę,
Dzięki Synowi Twemu i Jego ofierze.
Przez wzgląd na Chrystusa, proszę, daj mi go.

Proszę, przecież Jezus powiedział,
Że ojciec nie odmówi swym dzieciom chleba.
Z pewnością, Boże, Ty więcej nam dasz,
Gdyż dar wspaniały, dar życia masz.
Przez wzgląd na Chrystusa, proszę, daj mi go.

Nie widzę, a chciałbym posiadać dobry wzrok.
Jestem w ciemności, lecz w światłość postawić chcę krok.
Pragnę się modlić, ale jak? – wciąż nie wiem tego.
Udziel mi, Panie, Ducha swego Świętego.
Przez wzgląd na Chrystusa, proszę, daj mi go.

Skoro tak rzekłeś, wierzę Ci, Panie,
Że kto poprosi, ten dar Twój dostanie.
Skoro tak rzekłeś, to jest prawdziwe,
I to wystarczy, aby być żywym.
Przez wzgląd na Chrystusa, proszę, daj mi go.

Przychodzę zatem z potrzebami swymi,
A są one, Ojcze, naprawdę wielkimi,
I mówię teraz, czerpiąc siłę z Słowa Twego:
Niechaj prawdziwa okaże się dziś moc Jego.
Przez wzgląd na Chrystusa, proszę, daj mi to.