30 czerwca
Klejnoty obietnic Bożych
Wszakże wspomnę na przymierze Moje z tobą, uczynione za dni młodości twojej i stwierdzę z tobą przymierze wieczne – Ezech. 16:60
Nie bacząc na grzechy nasze, Pan wierny pozostaje w Swojej miłości ku nam. Bóg patrzy wstecz. Zwróćcie uwagą na to, że Pan pamięta młode lata nasze, kiedy to zawarł z nami przymierze, a myśmy Mu się oddali. To były dni szczęśliwe! Pan nie wymawia ich nam i nie posądza nas o nieszczerość. Nie! Bóg bardziej zważa na Swoje przymierze, uczynione z nami, niż na nasze, zawarte z Nim. Z naszej strony nie było żadnej obłudy w wejściu w Święte Przymierze z Bogiem, a zwłaszcza nie było jej ze strony Boga naszego. Lecz Bóg patrzy także naprzód. Postanowił, że przymierze Jego nie ustanie. Jeżeli my nie pozostajemy w nim, Pan wierny zostaje w Przymierzu, danym nam uroczyście: stwierdzę z tobą przymierze wieczne. Darów Swych i obietnic, Bóg nie cofa. Niech będzie pochwalone Imię Jego! Sprawiedliwość Boża widzi pieczęć świętą krew wiecznego przymierza, ma na względzie naszego Orędownika, w Którym potwierdził przymierze z nami Swego własnego, Umiłowanego Syna; dlatego pozostaje wierny obietnicom Swoim, zawartym w przymierzu z nami. On wiernym pozostaje, zaprzeć Siebie Samego nie może. O, Panie, połóż mi to drogocenne Słowo Twoje na sercu, a daj sycić się Nim przez dzień cały!