26 kwietnia
Klejnoty obietnic Bożych
Błogosławić będzie tobie Pan, Bóg twój, we wszystkiem, co będziesz czynił – 5Moj. 15:18
Izraelita, pan domu, obowiązany był swemu niewolnikowi zwrócić wolność we właściwym czasie, a opuszczającego służbę opatrzyć bogatą zapłatą. Powinien był to uczynić z radością w sercu, a za tą wspaniałomyślność Pan przyrzekał mu błogosławieństwo. Duch tego przykazania i całe prawo Chrystusowe zobowiązuje nas do obchodzenia się dobrego z robotnikami. Powinniśmy pamiętać o tym, jak Pan postąpił z nami i że Jego miłosierdzie wymaga, abyśmy i my z kolei traktowali innych miłosiernie. Dzieciom łaskawego Boga przystoi być szczodrymi. Jakże możemy oczekiwać, że nasz wielki Pan pobłogosławi naszym sprawom, jeżeli będziemy uciskali tych, którzy nam służą? Jakież błogosławieństwo postawione jest tu przed oczyma człowieka szczodrego! Być błogosławionym we wszystkim, co czynimy, to znaczy być błogosławionym naprawdę. Pan zapewni nam błogosławieństwo przez dobrobyt ziemski, przez bogactwo przeżyć duchowych, przez udzielanie łaski Swojej, a to jest najlepsze błogosławieństwo. Będziemy odczuwać, iż znajdujemy się pod Jego szczególną opieką i otoczeni jesteśmy Jego cudowną Bożą miłością. A to daje naszemu życiu na ziemi błogosławiony przedsmak przyszłego życia. Błogosławieństwo Boże więcej znaczy, niż inne bogactwa. Błogosławieństwo Pańskie ubogaca, a nie przynosi z sobą utrapienia. (Przyp. 10:22).