2 kwietnia
Klejnoty obietnic Bożych
O to się troszcz, w tem pozostawaj, aby postęp twój jawny był we wszystkiem – 1Tym. 4:15
Jest to w rzeczy samej obietnica, pouczająca nas, że pilnym rozmyślaniem i oddaniem całej duszy dla pracy Pańskiej, dokonamy postępu jawnego we wszystkim. Nie przez pośpieszne czytanie, ale przez głębokie rozważanie wyciągamy pożytek ze Słowa Bożego. Nie przez wielką ilość pracy, a wykonanej niedbale, lecz stosując zastanowienie do przedsięwzięć naszych, osiągniemy prawdziwy pożytek. Z wszelkiej pracy jest korzyść, ale nie z czynionej w pośpiechu i gonitwie, bez pragnienia serca. Dzieląc siebie między Boga i mamonę, lub między Chrystusa i własne ja, nie posuniemy się naprzód. Musimy oddać się całkowicie sprawie świętej, inaczej okażemy się nędznymi handlarzami w kwestiach nieba, a przy układaniu bilansu nie wykażemy żadnego zysku. Jeśli jestem kaznodzieją, powinienem być nim w pełni, a nie udzielać sił swoich sprawom podrzędnym. Cóż mnie obchodzić może polityka lub rozkosze próżności? Czy jestem chrześcijaninem? Niechaj tedy zajęciem moim, pracą życia, głównym dążeniem będzie służba dla Jezusa. W Nim musimy całkiem zamieszkać i służyć Mu całkowicie, inaczej nie osiągniemy ani wzrostu duchowego, ani korzyści; a przy tym kościół, ani świat nie odczują tego silnego wpływu, jaki powinniśmy z woli Bożej wywierać.