31 lipca
Klejnoty obietnic Bożych
Wzywaj mię w dzień utrapienia: tedy cię wyrwę, a ty Mię uwielbisz – Psalm 50:15
Jest to obietnica Pańska! Oto okoliczność nagląca dzień utrapienia. W takim dniu pochmurno nam i w słońcu, a każda godzina następna wydaje się nam czarniejsza od poprzedniej. Wybija w końcu czas wypełnienia się tej obietnicy Pańskiej; dana jest nam bowiem na taki właśnie dzień pochmurny. Podana tu jest nam rada Boża: Wzywaj Mię! Nie powinniśmy potrzebować przypominania w tym względzie, to powinno być stałym naszym przyzwyczajeniem każdego dnia. Jakaż to łaska, że mamy prawo wzywać Boga! Jakaż mądrość skorzystać z tego należycie! Jakie głupstwo biegać z prośbą o ratunek do ludzi! Pan wzywa nas, abyśmy Jemu przedłożyli naszą sprawę, i z pewnością nie zawahamy się uczynić tego. Oto obietnica Pańska: wyrwę cię. Gdybyśmy znaleźli się w jakimkolwiek ucisku i utrapieniu, Pan przyrzeka nam ratunek zupełny, pewny, przynoszący ulgę. Pragnie ręką Swoją świętą dokonać dzieła ocalenia. Wierzymy temu, a Pan czyni zadość takiej wierze. Tu jest jeszcze wynik końcowy: uwielbisz Mię. Ach, pragniemy to czynić z głębi serca. Skoro wyrwał nas z utrapienia, uwielbijmy Go dziękczynną modlitwą, a skoro obiecał ratować, uczyni to na pewno, zacznijmy więc już teraz śpiewać Mu hymn pochwalny.