22 lipca
Klejnoty obietnic Bożych
Poślubię cię Sobie na wieki; poślubię cię, mówię, Sobie w sprawiedliwości i w sądzie, i w miłosierdziu, i w litościach; poślubię cię też Sobie w wierze, i poznasz Pana – Ozeasz 2:19-20
Zaślubiny z Panem! co to za radość i zaszczyt! Duszo moja, czy Pan Jezus w istocie jest twoim Oblubieńcem, czy mocą Jego łaski dokonało się to? Tak wiedz tedy, że to trwać będzie na wieki. Bóg nie łamie nigdy Swoich przyrzeczeń; tym bardziej nie rozdzieli się z duszą, z którą związał się węzłem małżeńskim. Tu trzy razy Pan powiada: poślubię. A jakich słów używa, by ten ślub opisać! Wymienia sprawiedliwość, aby związek uprawomocnić; nikt nie przeszkodzi prawowitym zaślubinom. Sąd wzmocni związek orzeczeniem prawa; nikt w zawartym związku nie dopatrzy się głupstwa, lub pomyłki. Miłość poręcza, że związek ten jest związkiem z miłości. Zaślubiny bez miłości byłyby niewolą, a nie błogością. Uśmiech miłosierdzia Bożego, mnogość Jego litości, podkreśla bogactwo łaski Pańskiej w tym świętym połączeniu. Wiara pieczętuje fakt zaślubin, a Duch Święty powiada: Amen i przyrzeka zaślubionemu sercu prowadzić je w służbie dla Boga. Wielka to obietnica!