23 marca
Klejnoty obietnic Bożych
I powiodę ślepych drogą, której nie znali – Izaj. 42:16
Pomyśleć o nieskończenie wspaniałym Bogu, Który staje się wodzem ślepców! Jakież bezgraniczne jest w tym Jego zniżenie się! Ślepy nie może znaleźć drogi, której nie zna. Gdyby nawet znał drogę, byłoby mu ciężko iść nią; ale o drodze, której nie zna, w ogóle nie może mówić i pójść bez przewodnika. Jesteśmy z natury ślepi na drodze zbawienia a przecież Pan prowadzi nas po niej i przywodzi ku Sobie, i wtedy otwiera nam oczy. Co zaś dotyczy przyszłości, to jesteśmy wszyscy ślepi na nią i nie możemy ani jednej godziny naprzód przewidzieć, ale Pan chce prowadzić nas do końca naszej pielgrzymki. Niech będzie pochwalone Imię Jego! Nie możemy zgadnąć, w jakiej postaci może nam zesłać ocalenie, ale Pan wie i poprowadzi nas tak, że ominiemy wszelkie niebezpieczeństwo. Szczęśliwi są ci, którzy włożyli dłoń w rękę wielkiego Przewodnika i siebie oraz drogę swoją powierzyli Jemu całkowicie. Będzie wiódł ich przez całą drogę, gdy doprowadzi ich do domu chwały, a otworzy oczy na drogę, którą ich prowadził. Jakąż pieśń dziękczynną zaśpiewają oni wtedy swemu dobroczyńcy! Panie! poprowadź dziś Twoje biedne, ślepe dziecię, gdyż nie znam drogi swojej!