13 października
Klejnoty obietnic Bożych
A jeśliby się upokorzył lud Mój, nad którym wzywano Imienia Mego, a modliłby się, i szukałby twarzy Mojej, odwróciwszy się od dróg swoich złych: tedy Ja wysłucham z nieba, i odpuszczę grzech ich, uzdrowię ziemię ich – 2Kron. 7:14
Od Imienia Pana nazwani, niemniej jednak jesteśmy błądzącymi mężami i niewiastami. Jakaż to łaska, że Bóg nasz jest gotów nam przebaczyć? A gdybyśmy kiedykolwiek zgrzeszyli, spieszmy do Boga, aby wyprosić i wziąć przebaczenie. Powinniśmy się uniżyć. Bo czyż nie to samo uniża nas, iż odbierając tyle oznak miłości, jesteśmy wciąż jeszcze występni? Panie, korzymy się przed Tobą w prochu i przyznajemy do ciężkiej niewdzięczności. O, hańbo grzechu! O, siedmiokrotna hańbo grzechu w ludziach tak obdarzonych łaską, jak my! Módlmy się więc o zmiłowanie, oczyszczenie, wyzwolenie od mocy grzechu. W tych modlitwach szukajmy oblicza Bożego. Opuścił nas Bóg z powodu grzechów naszych, musimy błagać, aby do nas powrócił. Panie, spójrz na nas w Synu Swoim, Jezusie, i bądź miłościw sługom Swoim. Z tym związana jest nasza pokuta. Bóg nie może zwrócić się ku nam, o ile my nie odwrócimy się do grzechu. Stąd owa potrójna obietnica: wysłucham, odpuszczę, i uzdrowię. Udziel nam tego, Ojcze nasz, w Imię Pana naszego Jezusa Chrystusa.