30 sierpnia
Klejnoty obietnic Bożych
Choć nie taki jest dom mój przed Bogiem, jednak przymierze wieczne postanowił ze mną, utwierdzone we wszystkim i obwarowane. A w temci jest wszystko zbawienie moje, i wszystka uciecha moja, aczkolwiek temu jeszcze wzrostu nie dawa – 2Sam. 23:5
To nie jedna obietnica, to obietnic mnogość szkatułka pereł! Przymierze jest arką, która wszystkie te rzeczy zawiera. Są to ostatnie słowa Dawida, ale niechże będą dziś moimi. Tu jest westchnienie: nie jest tak z domem moim, jak chciałbym; są w nim cierpienia, troski i grzechy. To poduszkę moją czyni twardą. Ale tu jest pociecha; Przymierze wieczne postanowił ze mną. Bóg upewnił mnie i umowę utwierdził krwią Jezusa. Jestem związany z Bogiem, a Bóg ze mną. Tu występuje też pewność, że przymierze jest wieczne, uporządkowane, utwierdzone. Nie ma obawy żadnej, ani przed biegiem czasu, ani przed naturalną niepewnością rzeczy. Przymierze jest opoką skalną na której można budować dla życia i śmierci. Dawid czuje radość: nie potrzebuje nic więcej dla zbawienia i radości. Jest wyzwolony i wesół. Przymierze jest wszystkim, czego człowiek może pożądać. Duszo moja, zwróć się dzisiaj do Jezusa; Którego wielki Bóg dał za przymierze ludowi. Przyjmij Go, aby był dla ciebie wszystkim we wszystkim.