25 stycznia
Klejnoty obietnic Bożych
Który poglądając na ludzi, rzecze: Zgrzeszyłem był, i co było prawego, podwróciłem; ale mi to nie było pożyteczno. Lecz Bóg wybawił duszę moją, aby nie zstąpiła do dołu, a żywot mój, aby oglądał światłość – Ijob 33:27-28
Oto Słowo prawdy, z doświadczenia męża Bożego, równe obietnicy. Co Pan uczynił i czyni, to czynić będzie, póki świat istnieje. Pan chce przyjąć wszystkich, którzy ze szczerą skruchą Doń przychodzą. W samej rzeczy wygląda zawsze tych, którzy na skutek błędów swoich znaleźli się w potrzebie. Czy nie możemy słów tu użytych przyswoić sobie? Czy nie grzeszyliśmy, iż rzec musimy: Zgrzeszyłem.? Zgrzeszyłem rozmyślnie i przekroczyłem prawo. Czyśmy nie zgrzeszyli, a potem odkryli, iż nie żaden zysk,, ale wieczną stratę stąd mamy? Idźmyż do Boga z takim uczciwym wyznaniem. On nie wymaga więcej. My mniej uczynić nie możemy. Uczyńmyż Jego obietnicę w Imieniu Jezusa wartościową. On chce.nas uchronić od przepaści piekła, która przed nami się rozwiera; chce nam życie i światło /zapewnić. Czy mamy rozpaczać lub wątpić? Pan nie szydzi z dusz pokornych. To myśli, co powiada. Winowajcom może być przebaczone. Ci, którzy na szafot zasłużyli, mogą osiągnąć łaskę. Panie, wyznajemy i prosimy Ciebie: przebacz!