20 stycznia
Klejnoty obietnic Bożych
Temu, co zwycięży, dam jeść z drzewa żywota, które jest w pośrodku raju Bożego – Obj. 2:7
Nikt nie powinien w dniu bitwy uciekać, lub odmówić udziału w świętej wojnie. Musimy walczyć, skoro chcemy panować i toczyć bój, aż zwyciężymy każdego wroga; inaczej obietnica ta dotyczy nie nas, lecz zwycięzcy. Musimy zwyciężyć fałszywych proroków, którzy przyszli na świat oraz wszelkie zło, które towarzyszy ich naukom. Musimy osiągnąć zwycięstwo nad słabością własnego serca i jego skłonnością do uchylania się od pierwszej miłości. Przeczytajcie wszystko, co Duch powiada do zboru w Efezie. Jeżeli dzięki łasce utrzymamy pole walki, jak powinniśmy, skoro pójdziemy śladem naszego zwycięskiego Wodza, to musimy dotrzeć do centralnego punktu raju Bożego, a będzie pozwolone nam przejść obok Cheruba z mieczem ognistym i dojść do onego ochranianego drzewa, którego owoc daje wieczny żywot człowiekowi, który go zerwie. A tak ujść musimy wiecznej śmierci, która jest wyrokiem sądu za grzech, i pozyskamy żywot wieczny pieczęć niewinności, owoc Bogu podobnej świętości. Pójdź, serce moje, zbierz odwagę! Uciec od walki to znaczy utracić radość nowego i lepszego Edenu walczyć aż do zwycięstwa znaczy to z Bogiem w raju przebywać.