15 stycznia
Klejnoty obietnic Bożych
Nie będzie na wieki zapamiętany ubogi; oczekiwanie nędznych nie zginie na wieki – Psalm 9:19
Nędza jest twardym spadkiem, ale mający ufność w Bogu będą wzbogaceni wiarą. Wiedzą, iż nie będą zapomniani przez Boga; a chociaż może zdawać się, iż przy podziale dóbr tej ziemi przeoczeni byli, mają nadzieję przecież, iż przyjdzie czas, kiedy to wszystko będzie wyrównane. Nie zawsze Łazarz leżeć będzie razem z psami u wrót bogacza lecz nagrodę swoją weźmie na łonie Abrahama. Wszelako już teraz Pan pamięta o biednej, a drogiej Mu dziatwie. Jamci wprawdzie ubogi i nędzny, ale Pan myśli o mnie, rzekł ktoś w przeszłości, i dziś jest tak samo. Pełni bojaźni Bożej mają wielkie nadzieje. Spodziewają się, że Pan zaopatrzy ich we wszystko, co jest potrzebne do życia i Bożej wędrówki; spodziewają się, że wszystkie rzeczy ujrzą działające ku ich dobru; mają nadzieję na tym bliższe obcowanie ze swoim Panem, Który nie znalazł miejsca, gdzie mógłby głowę skłonić. Nadzieję mają na wtóre przyjście Pańskie i na swój udział w Jego chwale. Nadzieja ta zginąć nie może, gdyż oparta jest na Jezusie Chrystusie, Który żyje wiecznie, a skoro On żyje wiecznie, to i ona żyć powinna. Święty biedak śpiewa niejeden hymn, którego bogaty grzesznik pojąć nie zdoła. Pozwólcie nam, którzy mamy na tym padole ziemskim skąpe jadło, myśleć o królewskiej zastawie tam, w zaświatach.