178 Niech wam nie będzie rzeczą dziwną

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

1 Piotra 4:12

Nie dziwcie się, najmilsi,
Że ogień okrutny was pali.
Nie dziwcie się, ważne byście o Tym pamiętali,
Który uznać was może za godnych uczestniczenia
W bolesnych cierpieniach dla Jego imienia.
Niech was też nie dziwi,
Gdy ukochani z pogardą się od was odwracają
I Prawdę, nowinę wspaniałą, odrzucają.
Patrzcie na Tego, który wytrwał okazując wierność
I w ten sposób zyskał nieśmiertelność.

Nie dziwcie się, najmilsi,
Że czasami każde drzwi zamknięte się wydają,
A waszym wysiłkom wszyscy się sprzeciwiają.
Spokojnie w cierpliwości trwajcie,
Aż Mistrz objawi swą wolę, czekajcie.
Niech was też nie dziwi,
Że wąska ścieżka węższą, ciemniejszą się staje.
Wy wiernie podążajcie nią dalej,
A wkrótce Mistrz powie: Dobrze się sprawiłeś,
Wejdź, odpoczywaj, nagrodę zdobyłeś.