209 Ktoś tu, ktoś tam

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Wśród wszystkich, których w życiu spotykamy,
Jedynie ktoś tu i ktoś tam
Ceni te lepsze rzeczy, żyjąc wśród ludzi.
Człowiek najmocniej dba o siebie i tym się chlubi,
Że dla siebie śpiewa i dla siebie się trudzi.
Z wyjątkiem kogoś tu i kogoś tam.

Ziemia byłaby nieszczęsnym miejscem,
Gdyby nie ktoś tu i ktoś tam
Z sercem wypełnionym nie tylko sobą,
W kim miłość do Boga jest jego ozdobą,
Kto dziękczynne pienia niesie z sobą.
A zdarza się ktoś taki to tu, to tam.

I taka jest mądra wola Pana,
Aby znaleźć tego kogoś tu i kogoś tam,
Kto policzywszy ziemskie zyski, jak śmieci je traktuje,
Krzyż swój chrześcijański codziennie podejmuje
I żadnej straty poniesionej nie żałuje.
Bóg znajduje kogoś takiego to tu, to tam.

Nie szuka wielkich tłumów nasz Pan,
Lecz jedynie kogoś tu i kogoś tam.
Nie szuka On wielu, lecz drogie chce znaleźć kamienie,
Tych którzy podejmą z Nim każde cierpienie,
Zniosą dla Niego hańbę i wyrzeczenie,
Lecz takich jest niewielu, ktoś tu i ktoś tam.

O, cóż za wspaniałe dzieło
Dla tych, którzy niosą, to tu, to tam
Pomoc w podnoszeniu rodu ludzkiego
Starając się o usunięcie śladów grzechu każdego,
O uczynienie z ziemi miejsca doskonałego,
O napełnienie wszystkiego chwałą i tu, i tam.