56 Gdybym mógł wiedzieć

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

O, gdybym tylko na pewno mógł wiedzieć,
Że to, jak mi się w tym życiu wiedzie,
Widziane jest Pana okiem czujnym:
I ból mój ostry, i stan zmęczenia,
I zgiełk, i walka, i zniechęcenia,
I zwykłe troski mego istnienia.
O, jakże byłbym wtedy spokojny.

I często myślę, czy Pan ma swój udział
We wszystkich troskach nas małych ludzi?
Czy Ten, co Królem jest nad królami,
Który kieruje poprzez przestrzenie
Każdą planetą i słońca promieniem,
Może się zdobyć na takie zniżenie,
By dary dać nam, zająć się nami?

Wydaje mi się, jestem pewien tego,
Że nawet ból być może źródłem szczęścia mego.
Mógłbym już cierpień pożądać prawie.
Stłumić zaś lęki myśl mi pomoże
O lepszej przyszłości, o chwale Bożej,
O tym, że Chrystus mnie zawsze wspomoże,
Że to, co słyszałem, ujrzę na jawie.

Me serce, Boże, już wątpić nie będzie,
Że zawsze opieką mnie darzysz i wszędzie.
Od Ciebie, Panie, zależy mój los,
Bo miłość, która krzyża doznała,
Nie taka, by mnie opuścić miała,
Lecz zawsze czeka, zawsze czekała,
By każdą się z moich podzielić trosk.