75 Niewidzialni Aniołowie

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Ps. 34:7; Ps. 91:11; Żyd. 1:14

Często, gdy siły twe biegiem i walką osłabione,
A serce ciężarem napięć życiowych wyniszczone,
Drogi nie widzisz i pokusom poddany zostajesz,
Smutku, lęku i obaw w codziennych kłopotach doznajesz,
Proszę, ufaj Temu, który wie wszystko, Bogu samemu.
On kazał cię strzec aniołowi swemu niewidzialnemu.
Tak, kazał cię strzec aniołowi swemu niewidzialnemu.

Czujny bądź, trzeźwy! Przeciwnik nie śpi, on ciągle próbuje,
Jak by zwieść nas. Kłamstwami swymi na zniszczenie skazuje.
Chciałby nas przesiać, skusić, chciałby nas usidlić, zdobyć,
Śledzi krok każdy, kiedy wąską drogą próbujemy chodzić.
Wszystko to znamy, Jehowie ufamy, przy Jego boku
Aniołowie niewidzialni strzegą nas na każdym kroku.
Tak, aniołowie niewidzialni dla ludzkiego wzroku.
Jest ktoś, kto zna wszystkie twoje słabości, upadki i łzy,
Twoje brzemię, smutek, lęk i obawy, od których serce drży.
Pewien bądź, że krzyk twego serca zawsze dotrze do Niego.
On to właśnie twoją ścieżkę kształtuje dnia każdego.
Czyż nie okazał ci w smutkach i nieszczęściu swej mocy
Poprzez aniołów, którzy pilnie strzegą cię w dzień i w nocy,
Chociaż nie mogą ich wcale ujrzeć twoje ludzkie oczy?

O, uwierz mi, gdy rozpoznania ten wielki dzień nadejdzie
I jasny blask chwały Ojca tronu dla nas wszystkich wzejdzie,
On powie, dlaczego taka właśnie była nasza droga,
Przez potknięcia, lęki i winy prowadząca do Boga.
Wtedy też niewidzialnych aniołów, stróżów naszych spostrzeżemy
I działanie władzy objawionej w mocy zrozumiemy.
Tak, wraz z aniołami stróżami Zbawcę dostrzeżemy
I w wiecznej światłości Boga naszego, Pana nieba i ziemi.