83 Ufność

Wiersze Brzasku Tysiąclecia

Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.

Dziecko moje ukochane, słuchaj teraz mnie,
Daj odpowiedź szczerą, gdy zapytam cię.
Widzę cienie niewolące duszę twą,
Wiara twa słaba nie pozwala, bym spieszył z łaską mą.

Pragniesz, abym z mocą mą nieustannie był przy tobie,
Lecz czy dałeś mojej władzy, tak bez reszty siebie?
Czy pozwolisz się prowadzić bez obawy Moją drogą
I czy posłuszeństwo będzie na niej twą ozdobą?

Choć wydaje ci się czasem, żem daleko jest od ciebie,
Że cię tutaj zostawiłem, tam daleko będąc w niebie,
Czy nie bacząc na to wszystko, będziesz wierzył temu,
Że naprawdę czynię wszystko, co posłuży dobru twemu?

Gdy obdarzać będę innych, a ciebie pomijać,
Ciebie cieniem, innych blaskiem swym spowijać,
Czy w to nadal będziesz wierzył, że ja kocham ciebie
I bez względu na zdarzenia mojej woli poddasz siebie?

Gdy pomyślisz, że nie czynię twoim prośbom zadość,
Gdy wrogowie się ucieszą, widząc twoją słabość,
Czy potrafisz przetrwać próbę bez mojej pomocy?
Czy potrafisz w mocy Słowa pokój mieć i w nocy?

Jeśli każda twa odpowiedź słowo tak zawiera twoje,
To na zawsze będziesz wśród nazwanych: dzieci moje.
Przyjmę cię chętnie do dzieci mych grona,
Ujrzysz Mą chwałę i twoją będzie obiecana korona.