Pomoc

Jeśli jeden członek cierpi, cierpią z nim wszystkie członki; a jeśli bywa uczczony jeden członek, radują się z nim wszystkie członki – 1Kor. 12:26

      W zależności od stopnia pozostawania w harmonii z Głową i Jej duchem miłości, każdy chrześcijanin będzie skłonny do szybkiego działania. W przypadku naszego ludzkiego ciała ręka niekiedy tak szybko śpieszy z pomocą zranionemu członkowi, że wydaje się niemożliwe, iż informacja najpierw poszła do głowy, a następnie ręka została przez nią skierowana do udzielenia pomocy. Podobnie jest z uczniami Chrystusa. Ci, którzy pozostają w pełnym kontakcie i sympatii z Głową, Panem, w takim stopniu posiadają z Nim „jednego ducha”, tak bardzo pragną czynić Jego wolę i są tak doskonale poinformowani, jaka jest Jego wola, że czasami wydaje się, iż udzielając pomocy słowem, uczynkiem lub w inny sposób tym, z którymi są w kontakcie, działają niemal automatycznie. (R 2984)

      Powyższy tekst mówi o współodczuwaniu w pełnym tego słowa znaczeniu. Takie współodczuwanie oznacza przeżywanie z innymi – przeżywanie z nimi tych samych warunków, doświadczeń, uczuć i celów. Współodczuwamy z Bogiem i Chrystusem, czując jedność z Nimi w charakterze, planie, dziele, zwycięstwach oraz złym traktowaniu ich przez szatana i jego sług. Współodczuwając z braćmi, nie tylko czujemy jedność z nimi tak jak z Bogiem i Chrystusem, lecz dodatkowo przeżywamy z nimi ich upadki, braki, wady, niepowodzenia i słabości, dobrze wiedząc, że sami jesteśmy obciążeni podobnymi ułomnościami. Ponieważ Bóg i Chrystus są wolni od takich rzeczy, nie musimy współodczuwać z Nimi pod tym względem. Nie współodczuwamy ze światem, ale litujemy się nad nim z powodu jego niezgodności z dobrymi zasadami oraz z powodu złego traktowania, jakie spotyka go ze strony szatana oraz jego świadomych i zwiedzionych sług.

Równoległe cytaty: Psalm 20:3; 46:5,6; 84:2-11; 102:14-16; 111:1; 132:16; 133; 134; Przyp. 3:27, 28; 11:25; 22:29; 25:21; Izaj. 40:11; 52:7; 58:6-11; 61:1-3; Dz.Ap. 20:28; 11:29,30; Rzym. 15:15-27; 1Kor. 12:28; 13:3; 2Kor. 8:1-15,24; Filip. 4:10-18; Kol. 1:24; 1Tym. 6:18; Żyd. 6:10; 13:16; 1Piotra 2:5; Mat. 9:41.

Pieśni: 23, 95, 170, 172, 179, 277, 322
Wiersze brzasku: (150) Kubek zimnej wody
Lektura uzupełniająca w Strażnicy: R 5250.

Pytania: Czy w tym tygodniu udzielałem(am) pomocy? Komu? Dlaczego? Jak? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? W jakich okolicznościach? Z jakimi wynikami?