Cierpliwość

A wszystko czyńcie bez szemrania – Filip. 2:14

      W naszym naturalnym usposobieniu wszyscy możemy mieć pewną skłonność do narzekania, utyskiwania i skarżenia się na utrapienia, jakie nas spotykają, nawet w służbie prawdy. W miarę jak coraz bardziej rozwijamy się w podobieństwie do Chrystusa, Pan z pewnością oczekuje od nas stopniowego dochodzenia do wystawionego nam przez Siebie celu, gdzie obecne próby i trudności będą bardziej niż wynagrodzone, bardziej niż zrównoważone przez Jego łaskawe obietnice oraz przez świadectwo Jego Ducha, że te wszystkie rzeczy pomagają nam ku dobremu, sprawując nam tym większą chwałę przez przygotowywanie nas do niej. (R 2947)

      Lud Boży nie może sympatyzować ze złem ani akceptować go w nauce czy praktyce. Nie może też spokojnie siedzieć i patrzeć, jak mnożą się grzech i błąd, mając wolną drogę do działania. Jezus, Apostołowie, wierni prorocy, ewangeliści, pastorzy, nauczyciele i inni z wiernego ludu Bożego okazywali niezadowolenie z grzechu i błędu, protestując przeciwko nim. Takie niezadowolenie i protesty nie powinny być rozumiane jako „szemranie” w znaczeniu tego wersetu. Niezadowolenie i protesty, zwane w tym wersecie szemraniem, dotyczą narzekania na los, doświadczenia, sposobności, trudności, próby, cierpienia, poniżenia i opatrzność Pana, będące udziałem nas samych lub drugich. Taka postawa dowodzi, że wola nie jest martwa, lecz żywa, a osoba, która tak postępuje, sprzeciwia się Bogu i żyje dla siebie.

Równoległe cytaty: Psalm 37:7-9; Treny 3:26,27; Łuk. 8:15; 21:19; Rzym. 2:7; 5:3,4; 8:25; 12:12; 15:4,5; 2Kor. 6:4,5; 12:12; Gal. 6:9; Efez. 4:1,2; Kol. 1:11; 1Tes. 1:3; 2 Tes. 3:5; Żyd. 6:12; 10:36; 12:1; Jak. 1:3,4; 5:7,8.

Pieśni: 4, 20, 34, 78, 91, 114, 196.
Wiersze brzasku: (89) Śmiertelnie zraniony

Lektura uzupełniająca w Strażnicy: R 5332.

Pytania: Jakie miałem(am) w tym tygodniu doświadczenia odnoszące się do cierpliwości? Jak zostały przyjęte? Co mi w tym pomagało lub przeszkadzało? Jaki był wynik?