7 grudnia
Pieśni wieczorne
Bo nie wy jesteście tymi, którzy mówią, lecz duch Ojca waszego, który mówi w was – Mat. 10:20
Tylko ci, których Pan Bóg postanowił przez udzielenie im świętego ducha synostwa, są pod każdym względem upoważnieni lub uprawnieni do głoszenia poselstwa w imieniu Pana Boga. Żadne obrzędy ziemskie ani żadne ręce wszystkich biskupów nie mogą nikogo uprawnić do przemawiania w imieniu Pana Boga. Pan Jezus nie rozpoczął swojej misji, dopóki nie otrzymał Bożego upoważnienia. Podczas Jego poświęcenia się i chrztu duch święty zstąpił na Niego, pomazując Go i poświęcając, upoważniając Go do głoszenia wesołej nowiny pokornym, do opatrywania złamanych na duchu i ogłaszania więźniom uwolnienia, do ogłaszania miłościwego roku Pańskiego i pocieszania tych, którzy się smucą. Ten sam duch święty daje każdemu, kto go otrzymał, upoważnienie do opowiadania wszystkiego, co on sam rozumie odnośnie planu Bożego oraz do przekazywania tego wszystkim, mającym uszy ku słuchaniu, zwłaszcza pokornym, złamanym na duchu, którzy szukają Pana Boga. Podczas, gdy apostoł Paweł wskazuje, że członkinie Kościoła nie powinny głosić poselstwa publicznie, to nie zaprzecza faktowi, że wszyscy, którzy otrzymali ducha świętego, są namaszczeni do głoszenia i do nauczania zgodnie z ograniczeniami i przywilejami ich płci. Czasami nauczanie prowadzone sposobem indywidualnym przynosi takie same rezultaty, jak nauczanie publiczne. R 363:2