7 kwietnia
Pieśni wieczorne
Lecz Rut odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, abym cię opuściła i odeszła od ciebie; albowiem dokąd ty pójdziesz i ja pójdę; gdzie ty zamieszkasz i ja zamieszkam; lud twój – lud mój, a Bóg twój – Bóg mój – Ruty 1:16
Jedna myśl z powyższego wersetu zasługuje na podkreślenie, a mianowicie stanowczość okazana przez Rut przy podejmowaniu decyzji. Nie wyraziła chęci spróbowania przez pewien czas, jak wygląda życie w Judei. Jej decyzja była decyzją aż do śmierci. Pod tym względem wszystkie prawdziwe nawrócenia mają podobny charakter. W przypadku chrześcijanina – rzeczywiście nie może on stać się nim dopóty, dopóki sam nie uczyni właśnie tego zdecydowanego i stanowczego poświęcenia, polegającego na zerwaniu ze światem, jego sprawami, upodobaniami, nadziejami i ambicjami, zużywając siebie w służbie Bożej nawet aż na śmierć. Raczej rzadko doceniamy pełną wartość stanowczej decyzji w odniesieniu do życia. Tysiące ludzi znajdują się w poczuciu beznadziejności swego stanu z powodu nie podjętych decyzji. Zdecydowane opowiedzenie się po stronie Pana Boga i Jego spraw to jedyne, co stwarza nadzieję, że nasze powołanie i wybranie uczynimy pewnym. R 5614:4