5 listopada
Pieśni wieczorne
Ustami składa się publiczne wyznanie ku wybawieniu – Rzym 10:10
Powyższy tekst wskazuje, że wierzący, który milczy jak niemowa, nigdy nie umocni swego powołania i wybrania. Nie mamy tutaj na uwadze tych, którzy z natury są pozbawieni daru mowy, ale wyraz ,,ustami” rozumiemy w ten sam sposób, jak zwroty mówiące o ,,uszach naszego serca” i ,,oczach wyrozumienia”. Serce, które widzi i słyszy łaskę Bożą oraz szczerze ją docenia, tak bardzo zachwyci się usłyszanymi i dostrzeżonymi rzeczami, że gdy nadejdzie właściwy czas, nie będzie mogło powstrzymać się od okazania na zewnątrz radości, pokoju, nadziei, zaufania i wdzięczności. Apostoł wyraził to słowami: ,,Co widzieliśmy i słyszeliśmy, to i wam zwiastujemy”. Wszyscy chrześcijanie, którzy otrzymali światło Prawdy, zobaczyli łaskę Bożą w Jego planie, skosztowali miłosierdzia Bożego, usłyszeli o cudach ,,tego wielkiego zbawienia, które najpierw było zwiastowane przez Pana, potem potwierdzone nam przez tych, którzy słyszeli” – nie powinni i nie mogą milczeć lub ukrywać swojego światła pod korcem. Gdyby tak postępowali, oznaczałoby to wygaśnięcie ich światła, zahamowanie ich rozwoju. Podtrzymywanie takiego stanu doprowadziłoby ostatecznie do ich zniszczenia w drugiej śmierci. Tacy, którzy wstydzą się Pana Boga i Jego Słowa po wcześniejszym dokładnym zapoznaniu się z Nim, nie tylko nie nadają się do Królestwa, ale Pan Bóg też będzie się ich wstydził, bez względu na okoliczności w jakich się znajdą. R 2966:5